Klasyfikacja środków trwałych – jakie jest jej znaczenie w prowadzeniu działalności?

3 min

dłonie z długopisem na wydruku

Każdy przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą na pewno zetknął się z pojęciem klasyfikacji środków trwałych. Pompy ciepła, maszyny, budynki, a nawet… place zabaw - wszystko to mogą być składniki majątku, które służą do wykonywania działalności. Jeśli są wykorzystywane przez okres dłuższy niż rok, mogą zostać określone mianem środków trwałych i podlegają określonej klasyfikacji. Czym jest klasyfikacja środków trwałych i jakie ma znaczenie? Poznaj strukturę i zasady przypisywania składników majątku do odpowiednich kategorii oraz funkcję w ewidencji środków trwałych.

Czym jest klasyfikacja środków trwałych?

Klasyfikacja środków trwałych (KŚT) to uporządkowany podział środków trwałych według określonych kryteriów. Ma na celu ułatwić ewidencję, inwentaryzację i amortyzację środków trwałych. Aktualna klasyfikacja środków trwałych jest obowiązkowa dla wszystkich podmiotów gospodarczych, które posiadają środki trwałe o wartości początkowej przekraczającej 10 000 zł netto.

Klasyfikacja rodzajowa środków trwałych jest zgodna z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) oraz Międzynarodową Standardową Klasyfikacją Środków Trwałych (ISIC). Od strony prawnej KŚT została ujęta w rozporządzeniu Rady Ministrów z 3 października 2016 roku.

Jaką strukturę ma klasyfikacja środków trwałych?

Klasyfikacja środków trwałych dzieli się na trzy podstawowe szczeble.

Na pierwszym wyróżniamy 10 jednocyfrowych grup środków trwałych, licząc od 0 do 9. Są to odpowiednio:

0 – grunty

1 – budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego

2 – obiekty inżynierii lądowej i wodnej

3 – kotły i maszyny energetyczne (np. pompa ciepła)

4 – maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania

5 – maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne

6 – urządzenia technicznie

7 – środki transportu

8 – narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane

9 – inwentarz żywy

Na drugim szczeblu mamy do czynienia z podgrupami oznaczonymi dwucyfrowymi kodami.

Na trzecim powyższe podgrupy dzielą się na jeszcze bardziej szczegółowe kategorie, oznaczone trzycyfrowymi kodami.

Oto jak wygląda przykładowa klasyfikacja środków trwałych grupy 8 według podziału:

  • Grupa 8
  • Podgrupa 81
  • Kategoria 811

Przypisywanie składników majątku do KŚT

Aby prawidłowo przypisać składnik majątku do odpowiedniej grupy, podgrupy i kategorii KŚT, musisz znać jego cechy, funkcje i przeznaczenie. Musisz też sprawdzić, czy spełnia on warunki uznania go za środek trwały. Oto, jakie kryteria musi spełniać dany składnik majątku:

  • jest używany przez okres dłuższy niż rok,
  • jest kompletny i zdatny do użytku,
  • jest przeznaczony na potrzeby jednostki,
  • jest zidentyfikowany jako odrębny element majątku,
  • ma określoną wartość początkową nie niższą niż kwota określona w przepisach podatkowych.

Prawidłowe przypisanie składnika majątku do odpowiedniej kategorii KŚT powinno:

  • być dokonane na podstawie dokumentu nabycia lub wytworzenia składnika majątku,
  • odzwierciedlać rzeczywisty charakter i przeznaczenie składnika majątku,
  • być zgodne z zasadami rachunkowości i podatkowymi,
  • być jednoznaczne i spójne.

Podczas klasyfikacji danego środka trwałego bierze się pod uwagę takie kryteria jak:

  • jego rodzaj,
  • stawka amortyzacji,
  • wartość początkowa.

Jeśli wciąż nie masz pewności, w jaki sposób sklasyfikować dany środek trwały, skorzystaj ze specjalnej zakładki dostępnej na stronie https://stat.gov.pl/Klasyfikacje/doc/kst/kst.htm

Przyjrzyjmy się teraz, jak się ma klasyfikacja środków trwałych do amortyzacji. Przypisywanie składników majątku do KŚT ma wpływ na sposób rozliczania kosztów zużycia środków trwałych w czasie. Stawki amortyzacyjne są ustalane dla poszczególnych grup i rodzajów środków trwałych i zależą od ich przewidywanego okresu użytkowania.

Od 2018 roku obowiązuje nowa klasyfikacja środków trwałych. W praktyce oznacza to, że środki nabyte do końca 2017 roku podlegają pod kategorie z KŚT 2010. Natomiast wszystko, co zostało zakupione w 2018 r. i później objęte jest symbolami z nowej KŚT 2016.

Funkcja KŚT w ewidencji środków trwałych

Klasyfikacja środków trwałych ma za zadanie uporządkowanie prowadzonej ewidencji. Dzięki niej można:

  • łatwiej identyfikować i kontrolować posiadane środki trwałe,
  • dokonywać prawidłowej ich amortyzacji według stawek ustalonych dla poszczególnych grup i rodzajów,
  • sporządzać sprawozdania finansowe i statystyczne,
  • planować inwestycje w nowe lub modernizowane środki trwałe.

Ewidencja środków trwałych to obowiązkowy element księgowości każdego podmiotu gospodarczego, który je posiada. Powinna być prowadzona w sposób ciągły, być aktualizowana na koniec każdego miesiąca i zawierać następujące dane o składniku:

  • numer inwentarzowy,
  • nazwę i opis,
  • datę nabycia lub wytworzenia,
  • wartość początkową,
  • stawkę amortyzacyjną,
  • wartość umorzenia,
  • wartość księgową.

Klasyfikacja środków trwałych to nie tylko formalny obowiązek, ale także pomocne narzędzie w zarządzaniu majątkiem trwałym. Dzięki niej możesz lepiej poznać strukturę i wartość posiadanych środków trwałych, a także optymalizować ich wykorzystanie i amortyzację. Polska klasyfikacja środków trwałych jest zgodna z międzynarodowymi standardami i ułatwia porównywanie danych między podmiotami gospodarczymi.

Czy ten artykuł był przydatny?
średnia: 0 | 0 ocen

Przeglądaj tematy